آیا تا به حال فکر کرده اید که در واقع ژست چیست؟ آیا به این موضوع فکر کرده اید که چرا برخی از افراد در عکس خود بسیار مغرور و قوی دیده می شوند و چرا بعضی از افراد با حالتی مهربان و تدافعی نمایش داده می شوند . چگونه می توان غرور و تکبر یا حس لطافت و مهربانی را از طریق یک عکس به دیگران منتقل نمود .
اگر به شما بگویم ژست یک پیام رمزگذاری شده است که مستقیماً با مغز شما به زبانی به قدمت زندگی انسان بر روی زمین صحبت می کند چه احساسی خواهید داشت ؟
قبل از اینکه انسانها حرف زدن و ارتباط برقرار کردن از طریق تبادل کلام را یاد بگیرند ، ما از طریق حرکات ، صداها و عبارات با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم. این نوع ارتباط معمولاً به عنوان زبان بدن شناخته می شود و مغز ما یاد گرفته است که چگونه احساسات مرتبط با رفتارهای مختلف را تشخیص دهد تا بتوانیم زنده بمانیم و با یکدیگر زندگی کنیم.
محققان بر این باورند که انسان ها در ارتباطات خود ، به زبان بدن 14 برابر بیشتر از زبان گفتاری اعتماد می کنند . و وقتی که شما حسی را به دست می آورید و یا نکته ای را احساس می کنید ، بدن شما در پاسخ به طور غریزی حرکتهایی را از خود نشان می دهد . این اساساً یک واکنش فیزیکی است که بدون فیلتر اتفاق می افتد. و اینجاست که واقعاً برای ما در آموزش عکاسی نکات جالبی را به وجود می آورد.
واکنش ها و جلوه های کوچک
کوچکترین تغییر در حالت چهره می تواند احساسات شما را کاملاً تغییر دهد. آیا تا کنون به این نکته توجه کرده اید که تنها یک تغییر وضعیت کوچک در چشم ها می تواند حالت غم و اندوه شما را به حالت عصبانیت و یا حتی یک حس مهربانانه تبدی کند ؟
وقتی بدن ما از طریق حرکت واکنش نشانی را نشان می دهد ، واکنش های بزرگتر به وسیله عضلات بزرگتر بدن و واکنش های کوچکتر به وسیله عصلات کوچکتر مثل عضلات صورت نمایش داده می شوند. کوچکترین تنشی در صورت می تواند سوژه شما را عصبانی ، غمگین یا ... نموده و بر احساس کلی پرتره شما تأثیر بگذارد.
نگو سییییب ...
نمایش حالت شادی واقعی در لب و دهان انسان نمایش داده نمی شود ، بلکه در اطراف چشم های او اتفاق می افتد. وقتی انسانها حس شادی و خوشحالی را به صورت واقعی احساس می کنند ، این ماهیچه های اطراف چشم هستند که گونه ها را بالا می برند ، نه دهان که آنها را به سمت بیرون هل می دهد. ساختگی و مصنوعی بودن لبخند یک فرد را با توجه به حالت چشم های او می توان حدس زد .
به عنوان یک عکاس همیشه تمایل داریم تا لبخند های واقعی و طبیعی در درون تصویر خود داشته باشیم زیرا یک لبخند مصنوعی به راحتی در درون عکس قابل تشخیص است و حسی از عدم صداقت و عدم اطمینان را از تصویر متبادر می سازد.
با یک لبخند تصنعی نمی توان احساس واقعی را در درون تصویر به وجود آورد و برای اینکه یک حس به طور واقعی نمایش داده شود شما باید آنرا واقعا به وجود آورید . برای نمایش یک لبخند واقعی و غیر ساختگی ، تلاش کنید تا لبخندی واقعی را در سوژه خود به وجود آورید .
من به عنوان یک عکاس معمولا از مشتریان خود می خواهم به چیزی فکر کنند که آنها را خوشحال می کند - یک شخص ، یک شیء ، یک غذا ، یک خاطره - و هنگامی که فرد به یک حس یا خاطره خوشحال کننده خود فکر می کند ، من به دقت چهره او را زیر نظر دارم . به محض مشاهده کوچکترین تغییر در وضعیت گوشه های چشم سوژه ، می توانیم مطمئن باشیم که یک حس سرشار از شادی و یک لبخند واقعی را در درون کادر تصویر خود می توانیم به وجود آوریم . در آن لحظه ، من از آنها می خواهم که این فکر را با من در میان بگذارند و ما از این حس خوب در طول زمان عکسبرداری استفاده می کنیم تا هر بار یک لبخند واقعی داشته باشیم.
ارتباط برقرار کردن با چشمها
هنگامی که ما به طور فعال در رابطه با شخص یا فعالیت دیگری مشغول هستیم و یا به آن فکر می کنیم ، معمولا پلک های پایینی چشم خود را کمی منقبض می کنیم . در این حالت ما شکل چشم های خود را به این ترتیب تغییر می دهیم تا بتوانیم تمرکز بهتری داشته باشیم (درست مانند دیافراگم در دوربین های ما) ، و در سطح ارتباطات غیرکلامی ، این به طرف مقابل نشان می دهد که ما به طور فعال در حال فکر کردن به آنها می باشیم . از طرف دیگر ، وقتی که حس ترس یا احساس خستگی در درون خود داریم ، پلک پایینی ما پایین تر آمده و این باعث می شود اعتماد به نفس کمتری داشته باشیم و قدرتمندی کمتری را نیز در درون خود احساس نماییم.
وقتی که تلاش می کنیم تا برای یک فرد ظاهری محکم ، مقتدر و با اعتماد به نفس به وجود آوریم ، باید به او کمک کنیم تا لحظاتی از زندگی خود را که سرشار از غرور و افتخار و لحظه های با اعتماد به نفسی برای او بوده است را به یاد آورد. در این شرایط می توان مشاهده نمود که پلک پایینی چشم فرد به سمت بالا آمده و چهره او حالتی مطمئن را به خود می گیرد .
هیچگاه به طور مستقیم از سوژه خود نخواهید تا حس محکم بودن و اعتماد به نفس را از خود به نمایش بگذارد زیرا زمانی که از سوژه می خواهید تا کاری را انجام دهد و یا حالتی را در خود به وجود آورد ، معمولا اینکار را با صحنه سازی و به صورت غیر واقعی انجام می دهد . به طور معمول وقتیکه به یک نقطه خیره می شویم ، پلک پایین چشم خود را کمی منقبض و فشرده می کنیم ، اما پلک بالا را نیز به سمت پایین فشار می دهیم ، و این همان چیزی است که صورت ما هنگام عصبانیت انجام می دهد.
ژست های زاویه دار
نحوه زاویه دید بدن و صورت خود به طرف دیگر یا دور از فرد دیگر ، یکی از مهمترین شاخص های میزان قدرت و اعتماد به نفس ماست. همچنین این حالت ها نشان می دهند که ما در مورد شخصی که با او در ارتباط هستیم چه احساسی داریم.
از آنجا که بالاتنه ما تمام اندام های حیاتی ما را در خود نگه می دارد و آن را به یکی از آسیب پذیرترین قسمت های بدن تبدیل می کند ، تنها زمانی که سرشار از احساس امنیت و آرامش هستیم قسمت های بالاتنه بدن خود را بدون محافظ می گذاریم . وقتی ناراحت هستیم یا کسی را دوست نداریم ، شروع به حرکت می کنیم ، زیرا در این شرایط بدن ما به طور غریزی برای جنگیدن یا فرار کردن آماده می شود. روشی که از آن در ژست های خود استفاده می کنید می تواند به شدت بر احساس قدرت در تصویر تأثیر بگذارد.
عکس گرفتن از زاویه روبرو
برای اینکه یک فرد در تصاویر شما دارای اعتماد به نفس ، قدرتمند و قابل اعتماد به نظر برسد ، معمولا باید او را به طور مستقیم در برابر دوربین قرار دهید ولی این حالت یک چالش خاص در عکاسی است زیرا ما اغلب تمایل داریم تا سوژه های ما به صورت مورب و زاویه دار در درون تصویر دیده شوند .
در این مرحله مهم است که بدانید هدف از تهیه یک تصویر چیست و اولویت های خود در زمان عکاسی را مشخص نمایید : احساس قدرت یا ایجاد تصویری دلپذیر.
زمانی که یک پروژه عکاسی را بر عهده می گیرید ؛ یکی از اولین وظایف شما آن است که اهداف مشتری خود را مد نظر قرار داده و بر اساس خواسته های او اقدام نمایید . اما در هر صورت شما باید از زاویه های مختلف و حالت های مختلف عکس هایی را تهیه کنید .
زاویه محوری
یک چرخش خفیف هنوز هم می تواند مقدار مشخصی از حس قدرت و اقتدار سوژه را منتقل کند ، به ویژه اگر حالت بدن خوب باشد و فرد قادر به ارایه جلوه هایی خاص از خود باشد ، این حالت را مطمئنا به دست خواهید آورد ، اما هرچه بدن را به سمت دور از دوربین بچرخانید ، فرد در وضعیت دفاعی یا کم قدرت تر ظاهر می شود (در مقابل قدرت بالا ، که بازتر و مطمئن تر به نظر می رسد).
با این حال ، همیشه قرار گرفتن در یک زاویه خاص به معنی ارایه حالت تدافعی در تصویر نمی باشد. در اغلب موارد ، بانوان جوان برای نشان دادن حالت های زنانه و یا نمایشی از محبت و عشق ، بدن را به سمت دیگر می چرخانند و از روی شانه به فرد مقابل خود نگاه می کنند . این یک ژست بسیار زیبا و پر از محبت به شمار می آید و به هیچ عنوان آنرا یک حالت تدافعی به حساب نمی آوریم . اما از همین ژست نیز برای نمایش بی اعتنایی نیز می توان استفاده نمود و فقط کافی است تا کمی تفاوت در حالت چهره و نوع نگاه به وجود آوریم تا از یک حالت جذاب عاشقانه به یک وضعیت سرد و بی تفاوت ، تغییر حالت بدهیم .
در عکس های گروهی نیز توجه به محور و زاویه قرار گیری بدن اهمیت بسیار زیادی دارد. اکثر انسان ها تمایل دارند تا به سمت فردی که دوست دارند بچرخند و نسبت به کسانی که دوست ندارند رو گردان می باشند. بنابراین در یک عکس گروهی اگر نمی خواهید افراد گروه شما از یکدیگر جدا به نظر برسند ، می توانید آنها رو به سمت یکدیگر قرار دهید تا جوی از صمیمیت و محبت در بین آنها دیده شود .
همین امر در مورد زوج ها در جلسات نامزدی و عروسی صادق است. اگر می خواهید بین آنها احساس عشق و ارتباط ایجاد کنید ، همیشه بدن آنها را در حرکتی متقابل نسبت به یکدیگر قرار دهید. اگر می خواهید بین آنها فاصله داشته باشید یا بدن آنها به دلایل زیبایی از هم دور باشد ، اطمینان حاصل کنید که در سایر قسمت ها و از جمله در چشم ها و نگاه ها نقطه اتصالی میان آن دو وجود دارد . در غیر اینصورت از حالت های کلی تصویر شما ، یک عکس غیر عاشقانه با مفهوم جدایی و عدم وجود عشق و علاقه به دست خواهد آمد.
اکثر عکاسان تمایل دارند تا با کمی زاویه دادن به صورت ، خطوط فک و گونه و گردن سوژه را به نحوی برجسته تر نمایش دهند و به همین دلیل زاویه دادن به صورت یکی از کارهای مهمی است که در زمان ژست دادن به آن توجه می کنیم . اما باید مراقب باشیم زیرا زاویه دادن و مورب نمودن سر و صورت علایم و نشانه های دیگری به وجود می آورند که باید به آنها نیز توجه داشته باشیم .
(1) به طور کلی ایستادن در زاویه کاملا روبرو با دوربین نوعی حست برتری یا قدرت طلبی را نمایش می دهد . اگر تمایل دارید تا سوژه شما بسیار قوی و پرقدرت در درون تصویر خود دیده شود ، او را به طور کامل در زاویه روبروی دوربین قرار دهید .
(2) یک چرخش کوچک سر بدون شیب معمولاً نشان می دهد که ما در حال گوش دادن هستیم و احساس ارتباط ایجاد می کند ، با این وجود نوع وضعیت قرار گرفتن سر، تعیین می کند که زاویه محوری ما دارای حالتی دوستانه است یا حرکتی از روی قدرت طلبی به شمار می آید.
(3) چرخش به پهلو با کمی کج شدن به سمت دوربین یک نشانه بسیار دوستانه است ، زمانی که حس دوستی بر حس قدرت طلبی غلبه می کند ، مورد استفاده قرار می گیرد.
(4) یک چرخش جانبی با کمی کج شدن به دور از دوربین زمانی اتفاق می افتد که ما در حال ارزیابی صحبت های طرف مقابل یا زمانی هستیم که کمی برتر هستیم. این نشانه قدرت بالاتری است و می تواند به عنوان کمی تمسخر آمیز به نظر برسد.
همه این موارد را به صورت جزئی و نا محسوس باید انجام داد. هرگز به سوژه خود نگویید که چه کاری انجام دهد زیرا اگر از او بخواهید که نمایشی از حس قدرت طلبی یا برتری طلبی را اجرا کند ، معمولا این کار را به صورت مصنوعی و غیر قابل باور انجام می دهد .
زبان بدن منفی
مانند هر زبان دیگری ، زبان بدن نیز اطلاعات و احساسات را منتقل می کند. اگرچه در زبان بدن هیچ حالت یا گزینه ای به عنوان یک حالت اشتباه وجود ندارد اما ، برخی نشانه ها می توانند با احساسات منفی یا سطوحی از ناراحتی مرتبط باشند ، و شما هنگام تعامل با آنها ، آنها را در بدن مشتریان خود (و در نتیجه عکس های خود) مشاهده خواهید کرد.
ژست های آرامش بخش و مسدود کننده
انجام حرکت هایی شبیه به مالش یا فشار دادن یک عضو از بدن بیشتر به منظور ایجاد حس آرامش در مغز و رها نمودن آن از فشار ها با ترشح هورمون اوکسیتاسین ، انجام می شود.
زمانی که یک فرد با گردنبند خود بازی می کند ، دست ها یا پاهایش را می مالد ، یا مردی با لباس هایش بازی می کند یا انگشتانش را روی هم فشار می دهد ، این شرایط را می توان مشاهده نمود. دهان انسان نیز یکی دیگر از محل هایی احساس فشار یا آرامش را منتقل می کند ، دهان فرد می باشد . فشار دادن و لیس زدن لب ها ، و فشار دادن زبان در داخل گونه ها یا لب ها وجود استرس بسیار بالا در درون فرد را نشان می دهند.
هر یک از این موارد ، نشانه ای از احساس ناراحتی و بی قراری فرد در برابر دوربین شما می باشند و در صورت مشاهده آنها باید راهکاری برای برطرف کردنشان را به دست آورید.
ژست های مسدود کننده ، حالت هایی هستند که یک مانع میان فرد و عامل نارحت کننده او به وجود آورده و در نهایت به حس آرامش در او منتهی می شوند . حالت گره زدن دستها بر روی سینه و یا در دست گرفتن و بغل کردن یک کیف ، دسته گل و یا ... مواردی هستند که به عنوان عامل مسدود کننده میان فرد و دوربین قرار گرفته و احساسات ناراحت کننده او را پوشش می دهند .
وضعیت دست ها
حالت دستهای انسان در درون یک تصویر می تواند برخی از پیام ها را منتقل نموده و یا ویژگی های درونی یک فرد را نمایش دهد . باز گذاشتن دست ها ؛ دست بر روی دست قرار دادن و یا قرار دادن دست ها بر روی سینه به صورت ضربدری از جمله حالت هایی هستند که به شما کمک می کنند تا یک پیام یا حالت را از طریق تصویر خود منتقل نمایید .
در رابطه با زبان بدن ، هیچ گزینه ای به عنوان یک حالت اشتباه یا نا صحیح وجود ندارد بلکه هر یک از حالت های نمایش داده شده با زبان بدن دارای یک پیام با ویژگی های خاص خود می باشند و اگر تمایل دارید تا در عکس خود این پیام ها را منتقل نمایید ، بنابراین به نکاتی که در ادامه بیان می شود توجه نمایید .
1. سرکشی
نمایش یک حالت سرکشی و عصیان به طور معمول برای ایجاد حس عدم رضایت یا توافق می باشد. برای به دست آوردن این حالت از سوژه بخواهید تا دستهای خود را بر روی هم قرار داد و کمی گردن خود را به سمت جلو کشیده و همزمان با آن عضلات چشمهای خود را منقبض کند .
2. بدون بحث
انسان ها با قرار دادن دست ها بر روی هم معمولا به دیگران نشان می دهند که دیگر برای بحث آماده نیستند. یک مطالعه جالب نشان داد که وقتی دستان ما روی هم قرار می گیرند ، ما در واقع کمتر آماده شنیدن صحبت ها و نظرات دیگران هستیم. اگر مشتری شما می خواهد نشان دهد که حاضر به بحث نیست و این حالتی است که با شخصیت فردی و یا برند تجاری آنها همخوانی دارد ؛ بنابراین این بهترین حالت برای اتخاذ است.
3. سرشانه های بزرگتر و قوی تر
اگرچه با احساس ارتباطی ندارد ، اما بازوهای متقاطع هنگام عکاسی از سوژه های مردانه نیز مورد پسند عکاسان پرتره قرار می گیرند ، زیرا این راهی آسان برای بزرگتر نشان دادن قسمت بالای بازوها است. از سوژه بخواهید تا دست های خود را به صورت مشت در آورده و در حالت ضربدری دست ها ، مشت خود را زیر بازوهایش قرار دهد .
توجه داشته باشید که اگر هدف اول این است که مشتری خود را قوی و مردانه جلوه دهید ، و ما زیاد به گشاده رویی اهمیت نمی دهیم ، ژست بازوهای متقاطع به معنای حالت های بسته و تدافعی بدن می باشند.
تقلید کردن ( آینه کاری )
از سوژه مورد عکاسی و یا مشتری خود بخواهید تا آن چیزی که به او نشان می دهید را تقلید کند .
درک و استفاده از زبان بدن به خلق عکس های قوی تر ختم نمی شود - همچنین هنگام راهنمایی و تعامل با مشتریان به شما کمک می کند.
بسیاری از مردم هنگام عکاسی بیشتر به این دلیل که نمی دانند چه کار باید کنند ، احساس ناراحتی می کنند و اگر مراقب نباشید حالت های ناراحتی و یا سردرگمی آنها در درون تصاویر شما نمایان می شود .
یکی از مشتریان من این داستان را به اشتراک گذاشت: "در آخرین عکسبرداری من ، عکاس از من خواست لبخند بزنم. بنابراین لبخند زدم. 'نه! اینطور نیست! ’او گفت. "می دانی ... آرام باش و لبخند بزن!" تنها چیزی که می توانستم فکر کنم این بود: "لعنتی ... من آرام نیستم ، در این موقعیت چگونه باید آرام باشم؟" این جمله او باعث شد که استرس من بیشتر شود و هر چه او بیشتر می گفت که آرام باش ، من بیشتر ناراحت می بودم ! این یک وحشتناک بود! به نظر می رسد در همه عکس ها غر می زنم. از آنها متنفرم!"
گفتن این جمله به مشتریان خود می گویند "طبیعی رفتار کنید" چندان کارایی ندارد ، زیرا آنچه برای آنها طبیعی است در این لحظه احتمالاً فرارکردن از مقابل دوربین شما است.
بنابراین اگر به آنها بگویید چه کاری انجام دهند این حالت هیچ کمکی به شما نمی کند .
این که چه کاری را باید انجام دهند به صورت خیلی راحت و ساده به آنها نشان دهید . مردم به راحتی می توانند کاری را که شما می خواهید تقلید کنند. از آنها بخواهید که دقیقاً ژستی را که به آنها نشان می دهید را تقلید کنند. این امر نه تنها به آرامش آنها کمک می کند ، بلکه به شما این امکان را می دهد که از زبان بدن ایده آل برای جلسه عکاسی خود استفاده کنید. هنگام کار با کودکان (حتی بچه های واقعاً کوچک) ، می توانید این بازی را به یک بازی تقلید تبدیل کنید و آنها در عرض چند ثانیه همراه شما بازی خواهند کرد.
تقلید کردن ژستها ، هنگامی که به خوبی انجام شود ، به سوژه شما اجازه می دهد تا آرام شود و بهترین حالت های خود را به شما نمایش دهد .
انسان یک موجود تقلید گر است و اگر یک حالت یا ژست برای او خوشایند باشد به سرعت آنرا تقلید نموده و به نمایش می گذارد . بنابراین برای به دست آوردن بهترین ژست ها از سوژه خود ، ابتدا او را در یک موقعیت مطمئن و راحت قرار داده و سپس بهترین حالت ها را به او نشان دهید تا به خوبی آنها را تقلید کند .
تهیه و تنظیم : فرهاد مولایی - آموزش ژست عکاسی پرتره و مدلینگ
