تعریف ترکیب بندی در عکاسی

هر مرتبه که شما یک عکس می گیرید ، شما باید به طور کاملا هوشمندانه ای تصمیم بگیرید که چه عناصری در تصویر دیده شوند و کدامیک از عناصر باید از کادر تصویر خارج شوند. همچنین شما باید در رابطه با ترتیب قرار گیری اجسام و سوژه ها در درون کادر عکس خود تصمیم گیری نمایید. بنابراین به طور ساده ، ترکیب بندی را ترتیب قرار گیری اجسام و سوژه ها در درون کادر یک تصویر باید تعریف نمود.

در تعداد زیادی از مقالات و یا در کلاسهای عکاسی ممکن است تعاریف متفاوت و پیچیده تری در رابطه با ترکیب بندی عکاسی ارایه شوند اما ما در اینجا قصد نداریم تا یک تعریف سخت و پیچیده در رابطه با این موضوع ارایه کنیم . تنها به ذکر این نکته بسنده می کنیم که نظم و ترتیب و هارمونی موجود در یک تصویر ، در اثر نوع و روش ترکیب بندی انتخاب شده برای آن به وجود آمده است .

البته به دست آوردن یک ترکیب بندی خوب در عکاسی نیازمند تمرین و تلاش بسیار زیادی است و اگر شما بتوانید یک ترکیب بندی مناسب را در عکسهای خود ایجاد نمایید ، در واقع مقدار زیادی از راه کسب مهارت در تولید عکسهای بسیار زیبا را پیموده اید . اگر نمی دانید که ترکیب بندی چیست و چگونه باید آنرا به وجود آورد ، این مقاله و سایر مقالات آموزش عکاسی در این سایت را به دقت بخوانید .

قوی ترین روش برای مشاهده

این که شما به عنوان یک عکاس تشخیص بدهید که چه صحنه ای برای عکاسی مناسب است و بهترین حالت قرار گیری سوژه در درون کادر تصویر به چه نحو می باشد ، یکی از مهارت هایی است که با تقویت دید و چشم عکاس به دست می آید . هر عکاس با مشاهده محیط اطراف و با برقراری یک ارتباط منطقی میان اجسام و سوژه های موجود در محیط می تواند تشخیص دهد که آیا این صحنه برای عکاسی مناسب است یا خیر ؟

سئوال دیگری که در طول زمان عکاسی ممکن است مطرح شود این است که چگونه می توان یک نظم و ترتیب موثر برای سوژه های موجود در یک عکس به وجود آورد؟

و ساده ترین پاسخ به این پرسش آن است که باید به گونه ای نظم و ترتیب را در سوژه های عکس خود ایجاد نمایید که عکس شما دارای یک معنی و هدف خاص باشد .

به طور کلی ما در طول زمان های عکاسی باید به خلق نوعی از تصویر فکر کنیم که مخاطب ما در سریعترین زمان ممکن با مشاهده آن سوژه اصلی درون تصویر را تشخیص دهد و بتواند با آن ارتباط برقرار کند . تکنیک های مختلف کادر بندی و ترکیب بندی به عکاس کمک می کنند تا توجه مخاطب را به سمت سوژه اصلی در درون عکس جلب کند و همچنین این تکنیک ها به مخاطبان ما کمک می کنند تا سوژه اصلی درون یک عکس را به سرعت تشخیص داده و آنرا برای مدت زمان زیادی نگاه کرده و مدت زمان بیشتری نیز به خاطر بسپارند .

اگر شما از یک روش خوب و مطمئن در ترکیب بندی عکس خود استفاده نکرده باشید ،‌مخاطب به آسانی عکس شما را کنار گذارده و به آن نگاه نمی کند .

احساس

مخاطب ما بعد از مشاهده یک عکس باید بر روی آن مکث داشته و با آن ارتباط برقرار کند. انتقال حالت های احساسی در درون کادر یک تصویر ، روشی از ترکیب بندی می باشد که به عکاسان کمک می کند تا مخاطب خود را با موضوع و سوژه موجود در درون عکس درگیر نموده و آنها را مجبور کنند تا برای مدت زمان بیشتری یک عکس را در برابر چشم خود قرار داده و به آن نگاه کنند.

همواره تکنیک های مختلف و متفاوتی برای نمایش یک حس یا حالت در درون کادر تصویر وجود دارند و هنرجویان عکاسی در کلاس های آموزش عکاسی ما به خوبی می آموزند که با به وجود آوردن این حالت های احساسی در واقع مود کلی عکس را تغییر داده و مخاطب نیز ملزم به مشاهده تصویر برای مدت زمان طولانی تری خواهد شد.

انواع روشهای کادر بندی ،‌ترکیب بندی و استفاده از زوایای دید و اندازه نما ها برای تغییر مود یا حالت احساسی عکس وجود دارند و در کنار آنها گزینه ها و تنظیماتی در درون دوربین های عکاسی نیز وجود دارند که به تغییر مود احساسی عکس کمک می کنند .

در آموزش های مختلف کار با دوربین و در ورکشاپ های عکاسی در رابطه با انواع تنظیماتی که به کاربر کمک می کند تا مود احساسی عکس خود را تغییر دهد ، اشاره نموده ایم .

مسیر و ساختار

ترکیب بندی یک عکس در واقع تعیین کننده مسیری است که چشم مخاطب در درون کادر تصویر باید طی کند. حتی اگر شما به طور دقیق آگاه نباشید که مخاطب شما به چه مسیری در درون یک عکس نگاه می کند ، اما در هر صورت با استفاده از شیوه های مختلف ترکیب بندی یک عکس مخاطب خود را مجبور نموده اید تا به یک مسیر مشخص شده در درون عکس نگاه کند.

تمامی روشها و تکنیک هایی که برای افزایش یا کاهش عمق میدان دید در تصویر به کار می روند ، همچنین روشهای استفاده از خطوط در پیش زمینه یا پس زمینه تصویر و یا نحوه استفاده از خطوط هدایتگر یا روش استفاده از وزن بصری سوژه ها و ... در واقع روشهایی هستند که چشم مخاطب شما را به سمت یک نقطه خاص در درون عکس هدایت می کنند . تمامی این عوامل به همراه هم یک ساختار و کلیت  اساسی را برای عکس به وجود آورده و در به وجود آمدن هویت عکس دخیل می باشند.

کنترل

عکاس با کمک یک ترکیب بندی قوی و موثر در واقع تلاش می کند تا بیشترین حد از کنترل خود بر روی اجزای موجود در یک عکس را اعمال نماید . اگر چه در زمان های ادیت و ویرایش تصویر ما قادر هستیم تا عوامل اضافی را از کادر تصویر حذف کنیم ، اما در زمان انجام یک کادر و ترکیب بندی اصولی ، به عنوان عکاس در تلاش هستیم تا هر یک از عوامل حواس پرت کن را از سوژه اصلی خود دور کنیم و به نوعی بالاترین از حد نظم و هارمونی را در عکس ایجاد نماییم .

نزدیک شدن به سوژه ، کنترل مسیر نگاه سوژه ، کنترل شکل و حالت قرار گیری سوژه در درون کادر عکس ، کنترل عوامل موجود در پیش زمینه یا پس زمینه سوژه ، کنترل نور و سایر عوامل ، از جمله مواردی هستند که عکاس با در دست گرفتن آنها تلاش می کند تا یک عکس با کمترین میزان از  عوامل حواس پرت کن را به وجود آورد .

در هر یک از سبکهای عکاسی ، در دست گرفتن کنترل صحنه و سوژه یکی از اولین وظایف و مسئولیت های هر عکاس می باشد و در صورت عدم توانایی عکاس در به دست آوردن این کنترل ها ،‌به دست آوردن یک ترکیب بندی مناسب  دور از انتظار خواهد بود.

تهیه و تنظیم : فرهاد مولایی - مربی آموزش عکاسی و نورپردازی 

کپی مطلب با ذکر منبع بلا مانع است .