عکاسی را به عنوان یک هنر زیبایی شناختی از سن 15 سالگی آغاز نمودم و در آغاز با دوربین های فیلمی کداک و دوربین های ویزن 110 سعی می کردم تا با به تصویر کشیدن فعالیت های هر روزه خودم و خانواده آرشیو بزرگی از عکسها را داشته باشم . در کنار آن پیدا کردن عکسهای قدیمی پدر بزرگ و مادر بزرگ ، تهیه آرشیو بزرگی از عکسهای قدیمی سایر اقوام و نزدیکان یکی از تفریحات همیشگی بود که دوران کودکی و تا قسمت بزرگی از دوران نوجوانی من را به خود مشغول میساخت .
توجه به چهره افراد در درون کادر تصویر، روش های ایجاد نواحی سایه و روشن در درون عکس ، برق داخل چشم افراد در زمانی که عکس می گرفتند و حالت خشک و چهره های عبوس ، دایی و خاله و عمو و پدر و پدر بزرگ در عکس های قدیمی سئوال های بی شماری را برای من ایجاد می کرد .